Pranie brudnych pieniędzy (money laundering) to fenomen regulacji rynków finansowych. Obowiązek identyfikacji ostatecznego beneficjenta (ultimate beneficiary) lub właściciela beneficjenta (beneficiary owner), co niekoniecznie jest terminem tożsamym, stanowi przedmiot aktywnego zainteresowania organów krajowych i organizacji międzynarodowych. Jednak wspomniana identyfikacja ma również czysto prawny wymiar. Najważniejszą instytucją w walce z praniem brudnych pieniędzy jest organizacja FATF; ale również inne instytucje uczestniczą w tworzeniu odnośnych ram prawnych. Oddzielnie działa na tym polu UE. Obowiązek identyfikacji dotyczy głównych graczy na rynkach finansowych oraz przedstawicieli wolnych zawodów. Tendencje wzrostowe w tym zakresie będą w przyszłości dodatkowo wpływać na rynki krajowe i międzynarodowe.
Prof. uniw., mgr i dr nauk prawn., mgr inż. ekotrof., dr h.c., członek adwokatury praktykujący w Pradze (Rep. Czeska) (Oddział w N. Jorku/USA), starszy partner w kancelarii adwokackiej Bělohlávek, Katedra Prawa Wydz. Ekonomii Uniw. w Ostrawie (Rep. Czeska), Katedra Prawa Międzynarodowego i Europejskiego Wydz. Prawa Uniw. Masaryka w Brnie (Rep. Czeska) (prof. wizytujący), przewodniczący Komisji Arbitrażowej Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC) i Komitetu Narodowego (Rep. Czeska), arbiter m.in. w Pradze, Wiedniu, Kijowie. Członek ASA, DIS, Austriackiego Stow. ds. Postępowań Arbitrażowych; pierwszy wiceprezes WJA – Światowego Stowarzyszenia Prawników, Waszyngton D.C. (USA).
